Lied ter ere van het 40-jarig huwelijk



Refrein:
.
't Is noe 40 jaor gelaeje wie ut allemaol begon,
Pap en Mam die ginge trouwe, deje zich de ringen om.
Met zieen twieen saam biejein, gein van beije mieer allein,
haod de mood ter duchtig in, 40 jaor is veulste min.
.
Dae ieerste dae gebaore waerdje, det waas ose Henk,
hae kos in ein sigarekist, zoee groeet woor dit gesjenk.
Klein is ter neet geblaeve, gruuedje op tot timmerman,
met hamer, nagel, beitel, meuktjer de hieele ratteplan.
.
En weer ein jaor later, sjtong de weeg weer gereit,
Dit kieer waas ut geine jong, ut woor ein flinke meid.
Gebreidje klaedjes haaj oos Rien, det sting het toch zoee good,
'n mutske met ein pelske biej die haor zoe zwart as root
.
Oos Adje woor de derdje, ein jong met energiej,
De trapauto nao baove, wie kumptjer dao noe biej.
't Kirkhaef braok ter aaf, de kruutser noom d'r met nao hoes,
de erm tusse de wring, hae woor van alle merktje thoes.
.
Mer kiendjes kriege heel neet op, de veerdje woor al dao.
En Thea waerdje ut geneumdj, ut waas lank, ut ging opa nao.
En baokdje s' nachs dae kleine Hans, waem sting d' r den weer op,
Oos Thea jao, want verzorge det kos ut op en top.
.
Oos Bep det waas ut vieefdje en ut gekste oet ut nest,
Met mam aan ut bekke-trekke, jao det kos ut opperbest.
En krelkes laote zeuke as ut aan ut haoke waas,
Jao zoee vernaokdje oos Barbara den menig pientre baas.
.
De zesdje det waas Leike of waal pinke veur de grap,
Van disjokkie toet fotograaf, det woor eine kleine stap.
Dao achter in det hukske, met radio en tevee,
Vonj hae zieen twiee leefdjes, namelik vrouw en ptt.
.
En Annie waas ut zevendje, eine sjoeene witte kop,
Det minse veur de gek heel mit : hubs doe ein naas kapot?
Ut aepke van de sjeettent en aug koepratch waas de naam,
Jao det woor vreuger, det is noe van de baan.
.
De ein nao lestste waas Marij, det woor al nummer acht
Oos mooder waerdje krank en tante Barte heel de wacht,
Mer alles is toch good gekome, ut haed zelfs ein beroep,
En as ter nog probleme zeen, den goeijt ut inne groep.
.
Dae leste det is Hansje, dae kleine benjamin,
t Kou-pepke met sjif in, det woor neet nao zien zin,
Den moster weer de duuk op, lag dao eine groeete haup.
Sterk en krachtig ister noe, jao ut laeve vonj ziene loup.
.
Wij hadden bij ons thuis alle negen een bijnaam en die wil ik (Riny) hier wel even aan de grote klok hangen. De eerste zin op dat lijstje is gemaakt door Nieskes Til, een dorpsfiguur uit Roggel maar geboren in Neer. Onze namen zijn voor en na door ons zelf verzonnen en worden nog wel eensgebruikt bij familieaangelegenheden.
.