Breef van Jos van Ome Piet.

.
‘t Is al weer inkele waeke gelaeje det gae Margriet en mich kwoomtj bezeuke hie in Echt. Het waas väör os ein komplete verrassing en daorom zoea sjoean. ‘t Geuftj aan det de bandj van vreuger mit uch nog springlaevendj is. Dökker dink ich truuk aan dae tiëd det ich mit miën fietske (mit bal) van Haele aafzakdje nao de Heibloom en bie aankomst steevast door Adje aangekondigdj waerdje mit de oëtroop Josje van Ome Piëëëëëët. Dao verheugdje ich mich ongerwaeges al op.
Ich besef noe achteraaf des te miër wie sjoean dae tiëd waas det ich altied hertelijk ontvange waerdje en bie wiëze van spraeke deil oet mook van eur familie. Mam mook gein ongersjiëd of ze noe mit 9 of 10 kinjer waes die aan de taofel zote. As ich bie uch waas waerdje gevoedbaltj, soms tot vervaeles toe, waat ich Henk waal ins huurdje zigge. Auch ginge we bie Sjang Verkennis in de bosse ein spel doon, woeavan mich de naam noe neet te binne sjuutj. Nao ‘n aantal oere van spele kwoom steeds weer det moment det ich truuk mos nao Haele, ± 10 km en mich dökker zwaor veel. Jaore achterein höb ich die woeansdigmiddige bie uch kinne doorbringe en mich köstelijk geamuzeerdj, auch mit Ton en Pjaer van Lierop. Pjaer höb ich ein paar jaor gelaeje getroffe in Beek en Bos toen ich oos Mam holp mit ‘t aete in ‘t restaurant.

1961 - Bie Hillekens, Heibloem.
v.l.n.r.: Pierre van Lierop, Jos Kierkels, Henk Kierkels, Jo Smolenaars, Ton van Lierop.

.

2 juli 1961 - Kermis
v.l.n.r.: Jos Kierkels, Henk Kierkels, Pierre van Lierop.

.
Wie ich aojer woor en nao de L.T.S. ging höb ich hiël dök de botterhamme bie uch moge opaete en stong ich edere kiër verstiltj van de aetlust van Henk. Hae haai ziën bord altiëd zoea vol det ter der neet aoverhaer kos kieke, wat dae nao binne wirkdje waas ongeluiflijk. In dae tiëd kwoom ich auch dökker sunjes en den ging ich mit Henk nao Stäökershorst woea hae as misdienaar ingehuurdj waas en in de mis of lof mos dene. Auch ginge we dökker nao de aula op de Widdonk woea Jan Vermeulen films aafspeeldje. De naam van ein film kan ich mich nog herinnere “Mijneer Hulot op vakantie”. Hiël lang gelaeje höb ich ze nog ins op de televizie gezeen. ‘t Ging aover eine verstruijdje man dae in ‘n liëlijk aendje (citroën) van alles mit mook ongerwaeges, ein sjoeane lachfilm.
Mit de kirmis waas ich auch altied van de partie. Wat mich nog helder väör de geist steit is det moment toen ich biede sjommels stong en eine jong ein sjuutje taege ziëne kop kraeg, ich huur dae slaag noe noch, ich höb noeats miër gehuurdj wie det mit dae jong is aafgeloupe.
De jaore verstraeke en gae gingtj verhoeze nao Roggel op de kleine Laak. ‘t Deej mich ‘n bietje piën det de aoj boorderie waerdje aafgebraoke. Ich weit nog det ich altied sunjesmörges nao de hoeagmis ging en daonao nao Opa en Oma op de Laak. Den leep ich aover het paedje langs ‘t kruuts op de hook en door ‘n pörtje in de hik en kwaam den achterom binne. Ich haai ‘t den steeds aover vreuger en probeerdje zoea wiët mäogelijk truuk te gaon in de tiëd. Opa vonj det sjoean en dronk zich ongertösse ein jeneverke, hae neumdje det “een nippertje”. Oma kos dae kal neet altiëd waardere en sjloog den dökker mit twië illebäog op de sjtoolleuning en zag: “sjei toch oët mit dae kal”.
Gae höbtj nog eine tiëd in ‘t aod hoes gewoeandj en betrok toen ‘t noeawe. Auch dao bleef ich regelmaotig komme en waerdje zoeas altiëd hertelijk ontvange. Ein dink wil ich auch nog aan dit papeer toevertroewe, allein krieg ich der noe nog ein kläör van, we zulle mer zégke det ‘t verjaordj is. Pap van uch bestildje dökker ‘n hoon die ich den geslachtj en verpaktj bie uch aafleverdje. Ich mos dao ein klein bedraag väör vraoge. Toen ich weer ins ein hoon bracht vroog ich miër as miën vader haai aafgespraoke en stook de extra winst in mien beurs. Dit kwoom eur pap te weite en gae kontj uch waal väörstille det mich det neet good zoot, väöral omdet ich zoea vertroewdj woor bie uch, het is gelökkig mit eine sisser aafgeloupe. Mien vader vonj auch det dit neet good waas mer leet waal ‘n bietje merke det ter aan de angere kantj verrasj woor det der hanjel in mich zoot.

Leef miense, de jaore verstraeke steeds miër, en ich ging mich mit anger zake bezig haoje zoeas gae nog waal zultj weite. Nao de 18-jaorige godsdeenstcursus die ich same mit Rinie bie Kaplaon Vluggen volgdje, waerdje miën bezeukskes aan uch minder mer de bandj blaef bestaon. De rest van ‘t verhaol is uch waal bekindj. Wae zeen in november 40 jaor getrouwdj en as God bleefdj hoape wae dit t.z.t. mit os familie te viere.


1964 herfst - 18-jarige godsdienstcursus.
v.l.n.r.: Jos Kierkels en Rinie Kierkels
.
Tot slot wil ich uch nogmaals bedanke väör dit sjoean initiatief “door Beb aangezwingeldj”. Het haet os hiël good gedaon. Daags dernao höb ich der mich nog eine op gedronke en ‘n stök flaai gegaete die gae mitgebracht haatj. Auch dank väör de sjoean blome. Ich haop det gae en wae gezondj, mer väöral gelökkig moge blieve. Ich bin van plan ins eine kiër bie uch binne te wippe en herineringe op te haole. Nao Adje gaon ich zeker eine kiër haer. Zoea, noe höb ich genog gesjraeve en zorg ich det dit bie mien dochter op de computer kumptj te staon. Ich höb der zelf geine, al weurdj de drök steeds groeater om der eine aan te sjaffe. Leef Naeve en Nichte, de hertelijke groete van Margriet en mich en haodj uch good.
.
Josje van Ome Piëëëëëët (Tjuubke)